Bir tiyatro ne kadar güzel olursa olsun devamlı aynı yapı üzerine hiçbir değişiklik yapılmadan oynanırsa artık seyirci çekemez olur. Bizde ondan bundan aparma onlarca bayram ve yüzlerce gün olup ne manaya geldiğini bilmeyen taraftarları veya taraftarlığından kendilerince bir fayda umulanlarca kutlanır.   İşte bir mayıs işçi bayramı da bunlardan birisidir. Bir yetkili bu bayrama iştirak eden güruhları durdurup kimlik bilgilerine ve yaptıkları işlere bakacak olsa içlerinde tesadüfen oradan geçmekte olan bir işçi yok ise bu insanların işçililk, işçiler ve işle ilgilerinin olmadığını görecektir. Nerede ise yarısına yakınını öğrenci ve işsiz serserilerin oluşturduğu, diğer kısmının ise işçilerin sırtından geçinen ve işleri sadece devlete zarar vermek olan sendikacı geçinenlerden müteşekkil olduğunu ve bu insanların nerede ise tamamının daima memleketin lehine yapılan bütün işleri protesto eden, her güzel işe muhalefet eden ve memleket hayrına hiçbir işe el atmayanlar olduğu görülecektir. Bu adamların (burada adamlar lafından kimse alınmasın) bundan onlarca sene önce memleketi ele geçirmişlerde paylaşamamışlar gibi birbirlerini vurduklarını aziz millet hatırlar..

     Bu günde taksimde yapılan alt geçit inşaatını bile bile, burada yayaların dahi geçişine müsait bir zemin olmadığını ve yapılacak olan toplantının inşaat sahasında en başta kendilerinin canına suikast olduğunu bilerek, sadece devlete kafa tutmak arzularının yerine gelmesi için ısrar ediyorlar. Madem bu işçi bayramıdır, neden işçiler bütün fabrikalarda izinli sayılıp gerçekten bayram yapmıyorlar da , işçilikten ve işten azade bu insanlar her daim burada toplanıp milletin sinirlerini geriyorlar.Elin komünistlerinin bizzat kendi işçilerini ateşe attığı günleri biz kutlamak zorundamıyız? Bizim işçilerimiz ekmek peşinde,  İstanbul ve bazı yerlerde yapılan bu güya kutlamalardan haberleri dahi yok. Bu tuzu kurular ise nerede bir fırsat bulurda aziz Türk milletine ve onun devletine ve onun değerlerine saldırırız diye pusuda beklemekteler.

    Devletten beklentimiz artık bu bir mayıs gibi bizimle ilgisi olmayan, işçimize hiç bir katkısı olmayan, bayramdan başka her şey olan bu günlerin iptal edilmesidir. Huzurumuza taş atan bu günlerin bir de resmi bayram olması çok acıdır. Ramazan ve Kurban bayramı dışındaki bütün bayramlar ve kutlamaların hafta içine tesadüf edenlerininde takib eden hafta sonunda ve uygun alanlarda kutlanmasını ve hiçbir gün bahane edilerek iş hayatının sekteye uğratılmasına izin verilmemesini, avrupadan teknik olarak yüzeli yıl geride olan devletimizin ve milletimiz için daha çok çalışacak günlerin düşünülmesini istirham ediyoruz. Bizim zırt pırt tatil yapacak günlere değil adam gibi çalışma mesailerine ve adam gibi bir hayat süreceğimiz maişete ihtiyacımız var. Vesselam.