Babamla en güzel anılarımızdan biridir bu. Ruhunun şad olmasını dileyerek;

Babam günde üç paket sigara içtiği için sigara kokusunu baba kokusu olarak tanımış ve sevmiştim. Lise çağıma geldiğimde arkadaşlarımla bir araya gelerek sigara içmek için köşe bucak saklanmaya nasıl başladığımızı tam olarak hatırlamıyorum. Özellikle benden birbuçuk yaş küçük olan kızkardeşimle bu suçu işlemek hoşumuza gidiyordu. Sigaranın zararlarını şimdiki kadar bilmediğiniz içindi  belki;  geleneksel olarak büyüklere saygısızlık olarak kabul edildiği için gizleniyorduk. Bakkaldan sigara alamazdık ayıp olduğu için. Ayrıca harçlığımız da yeterli değildi zaten. Babamın açılmış paketini unutup gitmesini dört gözle beklerdik, içinden ikişer-üçer dal sigara çekebilmek  için..

Annemin  evde olmadığı bir gündü, sigara keyfi yapılacak ortamdı ama sigaramız yoktu. Kız kardeşim buna hemen bir çare bulmuştu. Onun verdiği fikirle, babamın açılmamış sigara paketlerinden birinin altını dikkatlice açıp, içinden iki dal sigara çektikten sonra paketin açıldığı belli olmayacak şekilde bir parça zamk ile düzgünce yapıştırarak, yerine yerleştirdir. Böylece annem gelmeden biz sigara keyfini tamamlamıştık. Sanki bir zafer kazanmış kadar mutluyduk nedense...?  Daha sonra her daraldığımızda bu işleme başvurmaya devam ettik. Dokunmadığımız paket kalmamıştır belki de. Babam saf ve dalgın bir insan olduğundan fark etmiyor sanıyorduk.

Bir yaz tatili bitiminde okullar açılınca babamla Ankara'ya okuluma gidiyordum. Otobüsü babam kullanıyor, ben de hemen arkasındaki koltuktaydım. Yan taraf koltuklarda oturan ve önde ayakta duran birkaç kişi, güncel olaylardan, hükümetin ve muhalefetin çalışmalarından, öğrenci olaylarından, geçim sıkıntısından konuşuyor, yorum yapıyorlardı karşılıklı. Demirel Hükümeti’nin yıkılışına seviniliyor, Ecevit'e övgüler yağdırılıyordu.  Babamsa  elinden düşürmediği sigarasını  derin derin içine çekerek direksiyon çevirmekteydi. Arada bir konuşmuş olmak için iki laf ediyor olsa da aslında yol ve sigarayla meşguldü.

Eleştiriler, yorumlar tüm hızıyla devam ederken ben de başımı cama dayamış halde yolu izleyerek  hem çalan kasetten  gelen tatlı nağmeleri hem de konuşulanları dinliyordum. Babam uzun bir süre sessizce direksiyon başında konuşmaları dinledikten sonra kızgın bir ses tonuyla söze atıldı:

        “İyi oldu yav!” diye başladı.  “Demirel denen sahtekar  başımızdan gitti şükür Uğursuz bu herif, uğursuz baykuş. Ne zaman başımıza geçse kıtlık başlıyor"

 İki parmağının arasında sıkıca tuttuğu sigaranın  dumanını üfledikten sonra kendine özgü bir argo laf söyledi ve,

          "…Sahtekar başımıza  geçtiğinden beri  sigara paketlerinin üzerinde 20 yazıyor, içinden 18 çıkıyor kardeşim” diyerek günün bombasını patlatıverdi.

Babamın bu sözleri şok tesiri yaptığı için  ortalığı bir süre susturmuştu. Demirel’e muhalif olanlar bile şaşkındı.

          “Yok  Abi ya, yanlışlığın var!” Diyen birine babam yemin billah ederek haklılığını kanıtlamak için:

           “Dinime imanıma yav kardeşim! Ne zamandan beri dikkat ediyorum.  Her paketten 18 sigara çıkıyor. Aç say, paket aha!  İçinden 18 çıkmazsa şerefsizim!” diyerek gömleğinin cebinden çıkarttığı açılmamış paketi göstererek iddia ediyordu.

Sözler uzayıp giderken, ben de içimden kıs kıs gülüyordum çaresiz;  doğruyu söylemem  mümkün değildi.  

 Meğer Demirel’in yıllarca günahının alınmasına sebep olmuşuz da haberimiz yokmuş..!