Kahramanmaraş'taki en önemli sıkıntımız sevgisizliktir.

Sevgisizlik, hasetlik ve fesatlığı tetikliyor.

Babasını da sevmezdi...

Oğlunu da sevmiyor.

O bizden değil...

O falanca partiden...

O solcu...

O sağcı...

Sevgisizlik kan davası gibi devam ediyor.

Kimi seversin?

Sadece benden olanı ve çıkarım  kimdeyse onu...

Yani, görünen sevginin altında da menfaat yatıyor.

Sevgi partiler üstü olmalıdır.

Kahramanmaraş söz konusu olduğunda  partiler üstü düşünüp sevgide birleşmeliyiz.

           ***

Geçen hafta Sayın Vehbi VAKKASOĞLU ile sohbet etme fırsatı buldum.

Hocamızın sevgi aşısından söz ettim.

Hocamızın hoşgörü ve sevgi dolu muhabbetlerine değindim.

Ve böyle değerli hocalarımızın yürekleri yumuşatıp sevgisizlik hastalığını tedavi edeceğini belirttim.

Sosyal medyada da paylaştım.

Tepkileri ölçmek istedim...

Sonuç :Şüpheli!

            ***

Bu konuda ısrar ediyorum.

Hasetlik ve fesatlık şikayetlerimizi ancak Sayın VAKKASOĞLU gibi hocalarımızın eğitimiyle sonlandırabiliriz.

Eğitim şöyle dursun daha selamlaşırken yüreğinize sevgi dolduruyor.

Eğitim derken, sohbet toplantıları, konferanslar ve diğerleri...

Geçenlerde İlim Yayma Derneği'nde tesadüfen hocamızın sohbetine katıldım.

Daha önceleri de çeşitli etkinliklerde  hocamızı dinledim ve kitaplarını okudum.

"Sevgi aşılıyor" diyorum ama aşıyı da geçin...

Aşının yeterli olmadığı yerde  ilaç gibi etki ediyor hocamın konuşmaları.

Kahramanmaraş'taki  sivil toplum kuruluşlar bu konuya el atıp Sayın Vehbi VAKKASOĞLU'NUN bizimle daha çok  beraber olmasını sağlamalıdır.

Sevgi ayağınıza geliyor.

"Kalp sevmekten yorulmaz" diyor.

Şehrimizin yetiştirdiği değerlere sahip çıkalım.

Bu fırsatları kaçırmayalım.

Sevgi dolu günler diliyorum.