Kral çıplak dedi çocuk!

Herkes şaşırdı, kral bile.

Alkışladılar hemen var güçleriyle. Ses duyulmasın diye...

Kralın etrafındakiler kuşattılar krallarının etrafını,

kral öyle ya çocuk bu elbette göremeyecek görememeli

Anladı aslında kral, dik tuttu kuyruğunu.

Kuyruğunu tutan dalkavuklar ile birlikte, daha da dikleşerek gerisine döndü ve gitti.

Korktu Anne çocuk için, ama o çocuk, bağırmakta halen suskun ve şaşkın büyüklerine bakarak,

kral çıplak... kral çıplak...

düşünmeden iç hesaplaşmasını yapmadan

korkusuzca gerçeği haykırmak ta

Kral çıplak... Kral çıplak...

Masal bu ya gerçek mi bilinmez.

Sahi çocuğa ne oldu? Sorulmaz. Bilinmez. ( Toplumun geleceği çocuğun ödüllendirilmesi ya da boynunun vurulması olayı ile alakalıdır.)

Çocuktur o düşünmez görür de konuşur!

O krallar halen çıplak görülür de denilmez

Şaşkın toplum çocuğa kızar, kendine kızar, yalnızca bekler sonunu!!!...