Terörün insanlıkla ne kadar ilgisi var, ideolojilerin hâkimiyeti için mubah sınırı var mı, farklı inanç, kültür veya ırkların hoş görülen yönü var mıdır?

Bu ve benzer soruların tarih boyunca sorulduğunu ve “insani” yönden net bir cevap alınamadığını biliyorum.

Elbette terör saldırısının bazı ülke ve bazı durumlarda “hoş” görülmezse de, “haklı” bulanlar vardır ve olacaktır da.

Terör, sadece bugünün veya sadece bizim sorunumuz değil; dünün de sorunuydu, bugünün de, yarının da. Hatta her ülkede, her medeniyette, her inançta, her anlayışta terör, en baş belası sorundur.

Çünkü terör, kalleşçe saldırmanın bir diğer adıdır.

Karşında bir ülke, düzenli bir ordu, kuralı olan bir savaş, çekincesi olan bir durum, dokunulmaz denen hassas dengeleri yok.

Çünkü terörün dini, imanı, vicdanı, ahlakı, değer yargıları veya çekincesi yok.

Hiç ayrım yapmadan, bugün terör eylemi yapan tüm örgütleri, tarih boyunca terör eylemiyle can alan bütün örgütleri katarak söylüyorum; terörün insanlıkla uzaktan yakından, köşeden bucaktan, sağdan, soldan ilgisi ve alakası yoktur.

Kim ne derse desin, kim hangi hakkın gasp edildiğini söylerse söylesin, kim hangi anlayışın hâkim olması gerektiğini belirtirse belirtsin, insanlık dışı uygulamayla insanlığa fayda getirilmez.

Vicdanı olmayanların, insanlara merhamet dağıtması mümkün değildir.

***

Peki terör örgütleri neden ortaya çıkar?

Hep merak edilir aslında. İnsanlar işini gücünü bırakıp, neden sonu görünmeyen bir yola girerler, neden insanları öldürür, neden taraftarlarının birer birer ölmesine göz yumarlar ve neden bütün bunları en vahşice ve en kalleşçe yaparlar?

Bunun farklı şekilleri var ama haklı gerekçeleri yok.

Belki ülkesi işgal edilen, kanı, canı, namusu ve toprakları ele geçirilen yerlerde, “milis” dediğimiz güçlerin eylemleri terör kapsamına girmez, nefs-i müdafaa olarak değerlendirilir. Diğer hepsi terör eylemidir ve yapanlar da teröristtir.

Zulmün kimin yaptığı değil, zulmün kendisine karşı çıkmayan terör örgütleri, devletlerin zulmüne karşı çıkarken, kendi yaptığı zulümleri görmezden gelirler.

Devletin baskısıyla ortaya çıkan terör örgütleri, halka baskı yaparak, korku salarak, şantaj ve tehditte bulunarak ayakta kalmaya çalışırlar.

Zorbalığa karşı çıkanların, zorba olması trajikomik gibi görünse de, terör örgütlerinin hayatiyeti zorbalığı sürdürmesine bağlıdır.

Şunu da çok iyi biliyorum ki, terör örgütleri, hangi gerekçeyle ortaya çıkarsa çıksın, hayatiyetini çıkış gerekçesine göre sürdürmez, kendisine ihale veren ülkelerin çıkarına göre sürdürür.

Günümüzde bütün terör örgütleri, neredeyse ayrımsız hepsi, başka başka ülkelerden aldıkları ihaleye göre eylem yaparlar. Hepsinde de farklı kılıflar bulunur ama gerçek, asla uydurulan kılıfla alakalı değildir.

Ülkemizde de, tarih boyunca birçok terör örgütü eliyle insanlarımızı toprağa verdik. Hem güvenlik güçleri, hem masum vatandaşlar, hem kadınlar, hem çocuklar ve hem de terör örgütüne katılan veya kaçırılanlar…

Terörün bir ahlak anlayışı, bir değer yargısı olmadığı gibi insana, canlıya, çevreye, tarihe ve ortak değerlere saygısı da yoktur.

Onlar için esas olan, işi kendilerine verenin çıkarıdır.

“Başla” dendiğinde silahlar ateşlenir, “dur” dendiğinde silahlar bırakılır.

Başlamayla bitme esnasında kimin öldüğü, kimin kaldığı önemsenmez.

Hatta ölenlerin kimden olduğu, yaşı, cinsiyeti, ırkı, inancı, değeri de önemsenmez.

Öldürdüklerinin ne kadar sevgi dolu olduğu, ne kadar barış yanlısı bulunduğu, ne kadar savaşa karşı durduğu da önemsenmez.

Ölenlerin yakınlarını, ona umut bağlayanları, sevgi duyanları, hasretini çekenleri de umursamazlar.

Hatta kendi üyelerinin ölmesi bile umurlarında olmaz, sadece silah tutan el sayısının azalmasına içerlenirler…

Çünkü terörün insanlıkla uzaktan yakından bir ilgisi yoktur.

Terörün bir dini, bir inancı, bir ideolojisi, bir değer yargısı da yoktur.

Terörün hoş görülecek, “haklı” bulunacak, “sempati” duyulacak, “sevgi seli” oluşturacak bir yönü elbet yoktur. Bunu yapanlar ne yazık ki var ve bunlar da zaten “öldürme hevesiyle dolu ve yaşatma amacı taşımayanlardan” başkası değildir.

Bu açıdan bana hiç kimse İslam adına, bir ırk adına, bir mezhep adına veya bir topluluk adına ortaya çıkan terör örgütlerini “masum” gösteren vaaza başlamasın, hepsi bir birinin aynıdır ve hepsinin insanlıktan uzaktan, yakından ilgisi ve alakası yoktur.

İnsanlıkla ilgisi olmayanların, insanlara verebileceği hiçbir şeyi de olamaz…

Tweetimden seçmeler

Okusaydın anlardın; anlasaydın okurdun...

www.naifkarabatak.net